902
Dit jaar werd er een meteorenstorm vanuit China, Italië en Egypte waargenomen die later gelinkt werd aan de Leoniden.

25-30 oktober 1366
Met het blote oog wordt in deze periode een komeet waargenomen van magnitude 0 vanuit China, Korea en Japan. Dit blijkt later het moederlichaam te zijn van de Leoniden.

26 oktober 1699
Er wordt een komeet door de Duitse astronoom Gottfried Kirch met het blote oog waargenomen, ook dit was vermoedelijk komeet 55P/Tempel-Tuttle.

November 1799
er wordt een meteorenstorm waargenomen vanaf het Amerikaanse continent. Beroemd is de beschrijving van ontdekkingsreizigers Alexander Von Humboldt en Aimé Bonpland die de zwerm waarnamen vanuit hun kampement in Cumana, Venuzuela. Ondanks de volle maan werden duizenden meteoren waargenomen.

14 november 1833
Een meteorenstorm wordt waargenomen boven Amerika met een geschatte ZHR van ongeveer 6000. Deze verschijning boezemde veel inwoners van het Noord Amerikaanse continent veel angst in. De Amerikaanse astronoom Denison Olmsted deed onderzoek naar het fenomeen in de maanden na het fraaie verschijnsel en kwam tot een redelijk adequate conclusie: de sterrenregen was kortdurend (ze was niet waargenomen vanuit Europa bijvoorbeeld) en veel waarnemers meldden dat de meteoren vanuit één punt aan de sterrenhemel lijken te komen in het sterrenbeeld Leo (Leeuw). Vandaar de naam Leoniden. Ook speculeerde Olmsted erover dat de meteoren afkomstig waren van een wolk deeltjes uit de ruimte. Dit omdat het sommige waarnemers opviel dat het schijnbare vlucht punt (de radiant) in de loop van de nacht met de sterren meebewoog.
Dankzij de Leoniden in dat jaar en het onderzoek van Olmsted ontstond zo ook de meteoren astronomie: wetenschappelijk onderzoek naar meteoren. In de jaren na deze sterrenregen bestudeerden veel astronomen de historie van de Leoniden in oude Europese, Arabische en Chinese geschriften.

1837
De Duitse astronoom Olbers suggereert een periode van 33/34 jaar waarin de Leoniden zeer actief zijn.

1863
De Amerikaanse astronoom Hubert Anson Newton kon rijke Leonidenverschijningen tot 1000 jaar terug vinden. Zo waren er flinke sterrenregens in 1533, 1366, 1202, 1037, 967, 934 en 902. Op basis van deze onderzoeken voorspelde hij een Leonidenstorm in november 1866

19 december 1865
De beroemde komeetwaarnemer Ernst Wilhelm Liebrecht Tempel ontdekt een zwakke komeet in  het sterrenbeeld Ursa Major (Grote Beer). Onafhankelijk van Tempel ontdekte astronoom Horace Parnell Tuttle de komeet enkele weken later op 6 januari 1866. De naam van de komeet werd daarom 55P/Tempel-Tuttle. Gedurende de 1865/66 verschijning kon de zwakke komeet maar kort waargenomen worden. Maar uit de weinige beschikbare data konden astronomen wel de baan van de komeet in ons zonnestelsel bepalen, alsmede de omlooptijd, die was namelijk 33 jaar.

1866
De eerste voorspelde Leoniden storm vind plaats boven Europa met een geschatte ZHR van 6600 ± 1100). Uitgaande van de gevonden radiantpositie en een aangenomen omloopstijd van 33 jaar wordt een baan in ons zonnestelsel berekend die vrijwel identiek is aan die van de komeet 55P/Tempel-Tuttle, die ontdekt werd door Tempel en Tuttle eerder in 1865/66! De Italiaanse astronoom Giovanni Schiaparelli kwam als eerste met deze ontdekking. De Leonidenstorm uit 1866 zorgden ook voor de eerste wetenschappelijke waarnemingen aan verwaaiende nalichtende sporen (wind op grote hoogte), kleuren (chemische samenstelling), spectroscopie (prisma’s & blote oog) en de eerste amateurwaarnemingen! Er werden simultaanberekeningen op basis van visuele waarnemingen gedaan. Ook in 1867 en 1868 vertoonden de Leoniden hoge activiteit. Reikhalzend werd dus uitgekeken naar 1899.

1899
Algemeen wordt nu aangenomen dat de komeet en de bijbehorende wolk stofdeeltjes elke 33 jaar de Aardbaan zeer dicht naderen. In de pers werd vooraf grote aandacht geschonken aan de mogelijke sterrenregen. Grote teleurstelling echter, in 1899 geen storm, wel hoge aantallen Leoniden. Deze ‘foute’ voorspelling wordt ook wel gezien als één van de grootste missers in de sterrenkunde. De komeet wordt ook niet waargenomen dat jaar. Men vermoedde dat de wolk deeltjes uit elkaar gevallen was of verstoord door Uranus ergens voor 1899. Moderne berekeningen lieten echter zien dat in 1899 de dichtste stofsporen zich wat verder vanaf de aarde bevonden en dus gemist werden waardoor er logischerwijs geen meteorenstorm optrad.

1932
Ook dit jaar wordt de komeet niet waargenomen. Ook geen Leoniden stormen, wel flink verhoogde activiteit.

1965
De komeet 55P/Swift-Tuttle wordt teruggevonden door J. Schubart op opnames van M.J.Bester te Bloemfontein op 30 juni 1965. Perihelium was op 30 apr 1965. Vanwege deze ontdekking werd dan ook wat meer van de Leoniden verwacht. Inderdaad worden in 1965 wereldwijd flinke aantallen Leoniden gemeld met aantallen tot 120 per uur. Opvallend was ook het grote aantal zeer heldere Leoniden, een verschijnsel dat zich zou herhalen in 1998…

1966
Berekeningen op een computer (!): men berekende de dichtste nadering van de komeetbaan tot de aardbaan sinds 1833! Een Leoniden storm wordt daarom voorspeld voor Europa.

17 november 1966
Géén Leonidenstorm boven Europa, maar boven  Amerika gaat het wel goed los! Er wordt een Zenital Hourly Rate berekend van maar liefst 150000…. Deze ZHR werd later door onderzoek van voormalig DMS-er en NASA astronoom Peter Jenniskens teruggebracht naar 15000 omdat het moment waarop deze  waarde bereikt werd samenvalt met een switch van een degelijke waarneemmethode naar een zeer discutabele waarneemmethode. Ook in de periode 1967-1972 worden meerdere rijke Leoniden displays gezien, maar die halen niet meer het stormniveau.

Bronnen

• J. Rao, The Leonids: The Lion King of Meteor Showers, WGN 23-4, 1995, p. 120-135
• http://cometography.com/pcomets/055p.html
• D. Milon, Observing the 1966 Leonids, Journal of the British Astronomical Association, Vol. 77, p. 89-93