Een heldere vuurbol op 8 februari 2023 om 23h12m48s UT eindigde waarschijnlijk met het neerkomen van kleine meteorieten ten noordoosten van de Duitse stad Leipzig.
De zeer heldere vuurbol bewoog ten noorden het Tsjechisch grondgebied over het oosten van Duitsland. In heel Midden-Europa was op het op dat moment onbewolkt zodat de vuurbol door veel mensen werd waargenomen. Door het late tijdstip in de nacht en het koude weer waren er dit keer echter beduidend minder meldingen dan normaal.
De vuurbol is vastgelegd door in totaal 11 camera’s van het Europees Netwerk: 9 in Tsjechië, één in Duitsland en één in Oostenrijk. De dichtstbijzijnde opnamen zijn afkomstig uit Šindelová in het Ertsgebergte (foto), Růžová u Hřenska en ook van het Duitse station in Tautenburg. Maar zelfs van verder weg gelegen stations werden zeer waardevolle gegevens verkregen.
Omdat de vuurbol diep in de atmosfeer doordrong, heeft waarschijnlijk een klein deel van de oorspronkelijke massa de tocht door de dampkring overleefd.
De oorspronkelijke massa van de meteoroïde was ongeveer 16 kg. Hij begon op te lichten op een hoogte van 81 km ongeveer 20 km ten noorden van Leipzig. De initiële snelheid was slechts 12,5 km/s en het object viel onder een relatief steile hoek van 65,4°. De maximale helderheid was magnitude -11,4. Deze werd bereikt in een felle flare op een hoogte van 36,8 km.
Na nog een aantal opflakkeringen doofde de vuurbol op een hoogte van 26 km uit. Het hele traject van 60,6 km werd in 5,3 seconden afgelegd.
Hoewel het overgrote deel van de oorspronkelijke massa van de meteoroïde in de atmosfeer opbrandde, is het waarschijnlijk dat een aanzienlijk aantal veelal kleine, in de orde van grootte van een gram, maar hooguit tien gram, meteorieten op het aardoppervlak zijn neergekomen. Deze zouden zich nabij het dorp Audenhain en omgeving moeten bevinden.
De vondst van meteorieten, bovendien relatief klein, is onwaarschijnlijk, maar als meteorieten zouden worden gevonden, zouden ze worden opgenomen in de groep meteorieten met een nauwkeurig bepaalde baan. Van de duizenden bekende meteorieten zijn dat er slechts ongeveer 40.
Vóór de botsing met de aarde draaide deze meteoroïde met een diameter van ongeveer 20 cm om de zon in een enigszins excentrische en slechts licht hellende baan, kwam slechts iets dichter bij de zon dan de aarde aan het perihelium en bewoog zich in de zon niet ver voorbij de baan van de planeet Mars in het binnenste deel van de belangrijkste asteroïdengordel. Eén baan om de zon duurde 1,83 jaren. Het deeltje maakte hoogstwaarschijnlijk deel uit van een asteroïde die afkomstig was uit de belangrijkste asteroïdengordel.
Dr. Radmila Brožková van het Tsjechisch Hydrometeorologisch Instituut leverde de gegevens over de hoogtewinden  die nodig waren om het strooiveld van de meteorieten te berekenen.
Een kaartje van het strooiveld kan worden gevonden in het oorspronkelijke persbericht.

Bron:

P. Spurný, Persbericht Tsjechische Academie van Wetenschappen, Ondřejov (Tsjechisch)