Kort na de start van het nieuwe jaar staat voor de meteoorwaarnemer de eerste grote zwerm op het menu.
In de nacht van 3 op 4 januari kun je veel vallende sterren zien met een radiant in het sterrenbeeld Bootes.
In tegenstelling tot de andere grote zwermen, zoals de Perseïden rond 12 augustus en de Geminiden rond 13 december, gaat het echter om een kort durende piek. De nachten rondom het maximum is er bijna geen activiteit waarneembaar van deze zwerm.
Helaas werden we dit jaar met de neus op dit feit gedrukt.

De nacht 3 op 4 januari verliep in vrijwel de hele BeNeLux bewolkt.

Maar de nacht 2/3 januari was in vrijwel overal wel helder.
Er werden ongeveer 250 banen van meteoren vastgelegd met het CAMS netwerk.
De radiantplot van de data uit deze nacht laat echter nauwelijks een concentratie zien op de hemelse coördinaten waar je dat zou mogen verwachten.
We zien wel een concentratie rondom rechte klimming 230 graden en declinatie 50 graden, maar niet echt een concentratie die een grote zwerm waardig is.
In het jaar 2020, onder nagenoeg dezelfde weers- en maanomstandigheden werden ruim 600 banen vastgelegd in de nacht 3 op 4 januari.
In een andere radiantplot zien we de data uit die nacht in het jaar 2020. Wat een verschil!
24 uur tijdsverschil zorgt voor een verschil van bijna ‘dag en nacht’ in de activiteit van deze zwerm.
Merk trouwens op dat nabij de coördinaten rechte klimming 175 graden en declinatie 25 graden in beide jaren een kleine concentratie zit.
Het gaat hier om de radiantposities van meteoren die tot de zwerm Comae Bereniciden horen (#20 COM in de IAU lijst van meteoorzwermen).
Dit zwermpje is zichtbaar tussen begin december en eind januari, maar meestal zien we daarvan visueel niet veel meer dan enkele exemplaren per uur.

Interesse in het CAMS Netwerk:
… meer lezen